Hera'nin Kaleminden/Bekliyorum Öyle Bir Havada Gel ki Vazgeçmek Mümkün Olmasın IV

Hera bu zor zamanlarında bir gün nette bir uluslararası organizasyon ve insanlar

arası iletişim sağlayan bir sitede blogları okurken gördü ona ait bir yazıyı.

Ve "Teşekkür" mesajı yolladı, ardından da arkadaş olarak eklediler birbirlerini

listeye. Bir haftasonu kişisel chat yazışmalarını yaptığı adresini Onun " Buddy

list"ine eklediğini gördü. Aslında tanımadı başta. Normalde hep öyle dıştan

eklemeye kalkan insanları bloke etmesine rağmen bu sefer etmedi bloke. Ve konuştu

onunla. Nereden tanıştıklarını sormak için. Derken yazışmaya başladılar.Çok yoğun

konuşma değildi bunlar.İki farklı hayatın sıradan söyleşisi şeklindeydi.O Çok

hassastı. Diyalog sürerken bir anda kızıyor, diyalogu bırakıp çekip gidiyordu.

Birbrilerine ait hiç bir bilgi bilmiyorlar.Sadece denk gelirlerse konuşuyorlardı.

Zaten haftaiçi girebilme şansı yoktu Hera'nın.Sadece Haftasonları o da fırsatı

olursa.

Bu garip yabancıya arkadaşça bir sıcaklık gösterdi Hera. Seviyeli ama sıcak.

Özel bir dengede... Olumlu bir elektrik aldı ondan.Başlangıçtan itibaren... Belki de

başlangıçta hiç kendisini tanımayan bir insana rastlamak güzel gelmişti.Hayatının

içinde yeni bir yabancı hayatındaki piyonlardan biri değildi, yeni bir hikaye

başlıyordu hayatında belki o da farkında değildi.

O'na söylenecek bir şiirdi Hera'nın kalbinden kopan :

GÖZLERİM GÖZLERİNDE

Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?

Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?

Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var;

Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...

Bir yelkenliyim şimdi ben senin limanında

Fırtınalardan geldim sende dinleniyorum.

Bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum;

En eşsiz dakikalar sürsün senin yanında...

Hiç yumma gözlerini, ışığın eksilmesin,

Gündüzüm aydınlığım, ipek böceğim benim!

Güz bahçemde açılmış o son çiçeğim benim!

Yorgun kalbim seninle elem nedir bilmesin;

Ayırma gözlerimden çocuksu gözlerini,

O sakin o yalansız, o kuytu gözlerini