Önce İçimizdeki Çocuklar Sevdi Birbirini...

-1-

Ben dünyanın en güzel kardeleniydim

Ama o gülleri seviyordu...

(a.d)'şair mürekkebini damlattı

kırmızı karanfile

karanfil geceye dönüştü,

şair geceyi severdi

sevgilisi mürekkebini

şairin geceleri tükenmesin diye

kanını akıttı

kırmızı karanfil karaya dönüştü

şair gecelerde kaldı......

as'türküleri

külrengi bakışları

gülsüz özleyişi

sızım sızım sevdası

közbaharı güz gülüşleri

yama yama

yara yara

düşleri yağmalanmış yaşamların orada

başka yağmurlar gibi yağdın

deli sularınla geldin yangınlarıma

zamanın vurulduğu akşamların orada

korunaksız yanlanma sapladın

hançerini vurgun düşürdün

benisürgün düşürdün...

vahşi rüzgârlarımla savurdum dallarını,

duvarına çarptım -

dağlarına saldırdım

denizlerine isyanla dövdü kıyılarını

düşlerimi çıldırttı uçurumların

bağrımdaki diken tarlasında nazlı bir ceylan

önce içimizdeki çocuklar sevdi

birbirinine sen farkına vardın el ele tutuştuklarının

birlikle oynadıklarının

ne benim haberim oldu

gizlerini parçaladım

çöllerini seçtim

deli akışlarının gelip bağrına düştüm

orada gece çatladıve ay kerpiç duvarların yüzünde

başka türkülerle anlamlandı

ateştin ve alevlerinellerimde evcilleşti gül açtı...

-2 -

Şimdi sevdiğimi söylesem

yelkovan dikenlerineki yellerde savrulmaktır yaşamları

kerpiçlerin arasından imgeler toplarım

gökyüzü bir şenliğe dönüşünce

akşamları sesin yüreğimin tan sökümüdür

bahar yeline keser nefesimde nefesin

sözcükler dizelerden gazel olur

dökülürdilsizl iğimsin sen ey şarkım

gözlerimdesin...

-3-

şimdi bozkırımdabir ayçiçeği tarlası seni sevmek

ve rüzgârda halay çekenyeşil ekinler gibi yıldızlara gülümsemek

seni gökyüzünde kuş sağanağı

o linç edilmiş toprakta yedi kollu can ırmağı

seni sevmek...

aşkın kiacının örsünde dövülmüş yüreğimikörpe yeşil şiirlerle tutuşturur

suyu ateşle seviştirir

aşkın ki bahar bahçe bin bir gece masalı

gülüşün dünyamı değiştirir

gidersen gülüşünün gökkuşağından bana ışık ver

yüreğim karanlıkta kalmasın

boğulurum sevdiğini fısılda geceye arada bir

o zaman bir yıldız göz kırpar bana

seni içimde bulurum

avunurum...

-4-

güneşin düştü ömrüme

sevincinin milâdıdır

bahar soluğun olmalı

bağrımda esen imbat

dindi içimdeki sızı

aşkının fermanıdır

kolların boynuma dolanan

şafak seninellerin yanağımda

yalnızlığın dermanı işkilli

sarılardan kurtuldu gülüşler

baştan başaöpüşünün bahçesinde gül harmanıdır...

-5-

yeşerecek ayak izlerin

hüzünler ürkecek

salınışındanhep böyle geleceksin

sevinçli bir çocuk olacağım bakarken gözlerine

gökkuşağı yüzünden doğacak

güleceksin her gece

kolların samanyolu olacak

boynumda

ne kadar sevdiğimi söylemeyeceğim

sen bileceksin...

-6 -

şairdim

coşkudan çıldırdı kalemim

geceye dönüştürdüm kırmızı karanfili

delirdim

yaktın şiirlerimi

sonra senkırmızı karanfile dönüştürdün geceyi...

Adnan Durmaz(Ağustos 94, yarın yeniden,gerçek sanat yay,ist)