Perşembe, Haziran 15, 2006

Hera'nin Kaleminden/Bekliyorum Öyle Bir Havada Gel ki Vazgeçmek Mümkün Olmasın XXII

Hera sevmeye başladı işini.Taşıdığı tüm sorumluklara rağmen mutlu olmaya mı

başlıyordu yavaş yavaş.Yaşamında önemli bir dönemin açıldığını hissediyordu ve

hayatın içindeki farklı insanlardan olduğunu.Kaderine yenik düşmüyor.kendi elleriyle

kendine yeni bir yazgı çizmeye çalışıyordu.Phoenix gibi O da küllerin ardından

tekrar diriliyordu .Yaşamındaki tüm mücadelesinin sonuçlanacağı günü bekliyordu Hera.

Artık hayatın içinde tüm acılara rağmen ayakta durabiliyordu.Ve Galiba özgürce

uçmak istiyordu...

O yanındaydı bu zor dönemlerinde, kalbinde çok yakınında bir yerlerde.Hera'nın

umuduydu O.Onu seviyordu...

Hera maddi sıkıntılarının içinde boğulurken bir yandan da kendine yeni açılan bu

kapının mutluluğunu yaşamaya çabalıyordu

Bak, yüreğime bak
Ateşimi gör, içimi hisset
Hadi hazırım yeter ki
Onursuz olmasın aşk

Gel, sokağıma gel
Penceremi aç, yatağıma gel
Hadi hazırım yeter ki
Onursuz olmasın aşk

Ölürüm yoluna ölürüm de yine boğun eğmem
Yakarım dünyayı uğruna ama sana eğilmem
Öyle sınırsız öyle derin öyle çok severim ki korkarsın
Kuruyup çöle dönsem de pare pare olsam da yenilmem

Bak, yüreğime bak
Ateşimi gör, içimi hisset
Hadi hazırım yeter ki
Onursuz olmasın aşk

Gel, sokağıma gel
Penceremi aç, yatağıma gel
Hadi hazırım yeter ki
Onursuz olmasın aşk

Ölürüm yoluna ölürüm de yine boğun eğmem
Yakarım dünyayı uğruna ama sana eğilmem
Öyle sınırsız öyle derin öyle çok severim ki korkarsın
Kuruyup çöle dönsem de pare pare olsam da yenilmem

Ölürüm yoluna ölürüm de yine boğun eğmem
Yakarım dünyayı uğruna ama sana eğilmem
Öyle sınırsız öyle derin öyle çok severim ki korkarsın
Kuruyup çöle dönsem de pare pare olsam da yenilmem

Hiç yorum yok: