Hera için zor dönem devam ediyordu, tüm gün bilgisayarda geçen iş aramalar...Her
başvuru bir kayıp, bir vazgeçişti sanki...Hayat çok mu acımasız davranıyordu Ona?
Hayatının son üç yılı iş mücadelesi içinde geçmişti; sonuç neydi?Elde ne kalmıştı?
Hayattan koptuğu bir dönemi yaşıyordu yaşamında.Uzun vadeli düşünemiyor, yaşadığı
psikolojik sııntılar içerisinde kendini harap ediyor, bir ay sonra yaşamaya başlayaca
ğı ekonomik sıkıntıları düşünüyordu.
Bu dönemde Onun için O bir sevinç kaynağıydı. Çevresinde çok insan olurken de yalnız
olabilir insan.İnsanın hayatında çok az insan gerçekten onu o olduğu için sever.Çoğu
insan ise kendisi için sokar bizi hayatına.
Nefes alıp vermesi, yaşıyor olması bile mutluluktu Onun için. Yaşadıkları
tartışmaları anlayamıyor her tartışmada kalbi acıyordu.
Yakında görüşeceklerdi bunu planlıyorlardı.Acaba gerçekleşebilecek miydi?
O ise bu haftasonu hastaneden kurtuluyordu artık.Yürüyebilecek, rahatça hareket
edebilecekti evinde.Ayağındaki sargılar yeni çıkmıştı.Öyle mutluydu ki bugünlerde...
Mutlulukları sürecek ve iki kalp karşılaşabilecek miydi?
Gözlerinin içine girdim başka alemler gözledim
Ben bunlarla övünmedim beklemedim illa
Beklemedim illa beklemedim sevdim
Gölgelemedim bağını bahçesini günü güneşi örtmedim
Yapılanlar söylenmezki her zaman sömürmedim illa
Sömürmedim illa sömürmedim sevdim
illa illa; illa illa
illa illa; illa illa illa sevdim
Yüreğine kulak verdim nefes aldi ben dinledim
Duyduklarim anlatılmaz sır vermedim illa
Sır vermedim illa sır vermedim sevdim
Gölgelemedim bağını bahçesini günü günesi örtmedim
Verilenler istenmezki her zaman Dilenmedim illa
Dilenmedim illa dilenmedim sevdim
illa illa; illa illa
illa illa; illa illa illa sevdim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder