Hera'nin Kaleminden/Bekliyorum Öyle Bir Havada Gel ki Vazgeçmek Mümkün Olmasın XIV

İnsan insanı sevemez miydi kalbiyle görmeden. Kalbi ısınamaz mıydı?İlle de sevmek

için afet olmak mı lazım dı ya da süperman? insan sevince gözüne daha bir sempatik

daha bir şirin daha bir tatlı görünmez miydi sevdiği?

O hastanede geçirdiği günlerde daha bir asi dahi bir güvensiz oluyordu kendine.

Ailesi ile geçirdiği bu yakınlaşma onu sıkar olmuştu.Uzun zaman olmuştu ailesinden

ayrılalı ve kader onlarla Onu uzak tutmuştu. Yaşam kurmuştu, ayaklarının üstünde

durmuştu. Hayatta insanlardan aldığı darbe onu daha bir kırılgan alıngan yapmıştı

ama çocuk kalbini kaybetmemişti yine de.Öyle hissediyor ki Hera sanki o küçük

bir serçeydi hayata tutunmak isteyen sevgiyi arayan ve bu tatlı büyünün kaybolmasın

dan Onu kaybetmekten korkuyordu.

Ailesi ile beraber gelmeyi planlıyordu Hera'nın şehrine ve gün geçtikçe Onun ailesi

kalbine sokuyordu Onun tanımada birinin sevilemeyeceği. O küçük sevimli bir çocuk

gibiydi kırılgan kalbiyle düşüncesi Hera'nın Onu beğenmeyeceği sarmıştı Tüm

benliğini.Tüm gece düşünmüştü ya Hera sevmezse Onu.Ablası haklı çıkarsa ...

Olur muydu? Hera çekip gider miydi arkasına bakmadan. İyi bir tipi vardı aslında

dünya tatlısı da muhabbeti. Hera Onun insan ilişkilerinden etkilenmişti.Duyunca

hikayesini hayata tutunmasından güçlü kişiliğinden çok etkilenmişti.Hayatında tutun

duğu varlıklara ya da inançlarına olan bağlılığından ve kendisini en sevdiği

insanlara karşı bile inançlarını koruması için savunmasından.İnsanlar tarafından

sevilebilecek biriydi.Görmemiş olsa da güler yüzlü olduğunu ve sosyal olduğunu

anlayabiliyordu.

Öyle tatlıydı ki ablasının konuşmasının arkasından çocuk gibi kasılmış, gururu

kırılmıştı.Tüm gece uyuyamamış sabahtan tüm resimleri taratıp kardeşine Hera'ya

yollamıştı.Diyememişti ki Hera "ben senin görüntünü değil yalnız seni tümden sevdim...

kalbime aldım seni."

Bir zamanlar fırtınalar estirirdim
Eskisi gibi değilim şimdi değiştim
Kumarım yoktur kavga etmem
Her gece barlara gitmem

Ne bileyim ben, ah ne bileyim ben



Bir kuş kanatlanır şu gönlümden
Çırpınır çırpınır da uçamaz
Gene bir davet çıkarsa senden
Dönerim bilirsin aşığım
Aşıklar kaçamaz
Aşıklar kaçamaz



İnsan olmak yetmez yetmiyor zaten
Süpermen süpermen olmak lazım bazen

Nasıl da yeniden aşık oldum ben
Bu sevda bambaşka avare eden
Ne bileyim ben



Bir kuş kanatlanır şu gönlümden
Çırpınır çırpınır da uçamaz
Gene bir davet çıkarsa senden
Dönerim bilirsin aşığım
Aşıklar kaçamaz
Aşıklar kaçamaz



Şimdi benim adım ne olur ne olmaz
Bu işler artık bana inan ki koymaz
Kiminde az muhabbet kiminde naz
Sende ne var bende biraz

Ne bileyim ben, ah ne bileyim ben



İnsan olmak yetmez yetmiyor zaten
Süpermen süpermen olmak lazım bazen

Nasıl da yeniden aşık oldum ben
Bu sevda bambaşka avare eden
Ne bileyim ben



Bir zamanlar fırtınalar estirirdim
Eskisi gibi değilim şimdi değiştim
Kumarım yoktur kavga etmem
Her gece barlara gitmem

Ne bileyim ben, ah ne bileyim ben