Zaman hızla ilerliyor...Günler geçiyordu.Her geçen gün hastanede O'nun için daha
buruk,daha yorucu daha sıkıcı olmaya başlamıştı.Bazen kaçıp gidip herkesi terketmek
istiyordu; Hera ile olan tartışmaları iki kalbi de yaralıyordu.
Buluşma zamanı yaklaştıkça ikisi de hayal kırıklığından korkar olmuştu.O gelipte
Hera tarafından reddedilip hayal kırıklığı içinde dönmekten korkuyordu; Hera ise
onun tarafından anlamsızlaşmaktan.
Bazen başlangıçlar zor olur.İmkansızlıklara kendinizi öyle alıştırırsınız ki bir
görüşmenin bütün büyüyü bozması yüreğinizi yürekten korkutur.Ya bu buluşma ayrılığa
sebep olursa ...
Kalpler yine de birbrine bağlı, yine de umutlar daha tükenmemiş..Şimdi İstanbul'da
olmak vardı aslında ...Öyle bir şehirdir ki girer insanın kanına ...
Uzanıp kanlıca'nın orta yerinde bi taşa
Gözümün yaşını yüzdürdüm hisar’a doğru
Yapacak hiçbir şey yok gitmek istedi gitti
Hem anlıyorum hem çok acı tek taraflı bitti
Bi lodos lazım şimdi bana bi kürek
Zulada birkaç şişe yakut yer gök kırmızı
Söverim gelmişine geçmişine ayıpsa ayıp
Düşer üstüme akşamdan kalma sabah yıldızı
Ah istanbul istanbul olalı
Hiç görmedi böyle keder
Geberiyorum aşkından
Kalmadı bende gururdan eser
Ne acı ne acı insan kendine ne kadar yenik
Bulunmadı ihanetin ilacı yürek koca bir karadelik
Yapacak hiçbir şey yok gönül bu sevdi
Yeni bir ten yeni bir heyecan bilirim üstelik
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder