Çarşamba, Mayıs 17, 2006
Hera'nin Kaleminden/Bekliyorum Öyle Bir Havada Gel ki Vazgeçmek Mümkün Olmasın II
Hera daha çok gençti; 20li yaşlarda hayat ona çok ders vermiş; görmüş geçirmişti.
Çok uzun yaşamasada hayatta pek çok duyguyu tatmıştı ve hayatı yönlendirmek yerine
kendini hayat nehrine bırakmıştı. Kaderci değildi ama hayatta bazen olmayınca da
olmuyordu işte. O noktada belki oturup kumsala, açıp bir bira dalgaları seyretmek
en iyisiydi.
24 yıllık hayatında ne çok anısı vardı. Tükenen aşklar vardı bir kere. İnsana
düşününce acı gelen, az mı uğraşmıştı üstlerine sünger çekmek için. Ağladığı
geceler...Rüya gibiydi anıları.Yitirilmişliklerin ardından insana bir tek
yalnızlık kalıyordu. Aşkla savaşı bırakmıştı artık belki de pes temiş.Tüm
yaşadıklarını temize çekmişti.
Hayat çok adil değildi.Bunu yaşayarak öğrenmişti.Öğrenmişti ki bu düzende
başarılı olan değil parası ve gücü olan takdir ediliyor. Aslında asırlardır
böyleydi; Politik güç bile ekonomiye dayanmıyor muydu? Hayatın tek gerçeği
vardı sermaye.
Başarılı bir öğrencilik hayatı geçirmişti.Okul hayatı boyunca aldığı
kompozisyon ödülleri vardı. Her dönem, Her milli günde mutlaka bir akviteye dahil
edilirdi.Ya şiir okurdu, ya makale, ya da piyes yönetir kendide oynardı.
Resime karşı yeteneği vardı. Atölyeyken başlamıştı bir ressamla başlamaya ve
sanat galerisi olmuşlardı.
İş hayatında umduğunu bulamamıştı. Hep takdir edileceğini ve çalışmalarının
karşılığını alacağını düşünüyordu. Ama iş bulması kolay olmadı. Bulduğu işlerde
çeşitli sebeplerle çok uzun sürmemişti. Kendisinin de eksiği vardı biliyordu.
Yeterince profesyonel düşünemiyor, duygusal davranıyordu. Oysa profesyonellik
soğukkanlılık gerektirir. Tecrübesizdi daha. Yolun başında.Kendiyle ilgili
planları vardı. Alanında bir yüksek lisans, en az 3 dili aktif şekilde iyi
derecede konuşup yazmak ve anlamak.
Hera'dan biraz bahsettim.Bir sonraki dönemde Hera ile diğer kahramanımızın
tanışmasını Hera'nın gözünden anlatacağım.
Belki De Hera'ya uygun en güzel şiir:
Yeni tanıştık belki de
Ama kimbilir belki de hep vardın
Eşlik ediyordun sessiz ve sinsice belki de
Şimdi şimdi anlıyorum
Kurnazca ayırdın beni belki de
Lime lime savurdun sevdiklerimi
Belki de
Yalnızlığım
Yaşamak zorunda olduğum beraberliğimsin
Yalnızlığım kanımsın canımsın
Sen benim çaresizliğimsin
Yalnýzlığım
Bugünüm yarınım
Sen benim hüzünlerimsin
Yalnızlığım
Tek bilebildiğim sen benim
Vazgeçilmezimsin
Senin olmamı istedin
Ama belkide bir aşık gibi
inatla bunca zaman kendine sakladın
Belki de bir tohum gibi serpildin
Filizlendin ben oldun belki de
Yatağımı bile paylaþabilmek için
Benimle
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder