Gerçekten Çok üzgünüm; Gerçekten çok sevmeme rağmen bu hikayeyi artık her gün devam
edemiyorum gerçekten çok üzgünüm emin olun ki aslında bu hikayeye hep devam etmek
istiyorum hatta yaşamım elverdiği müddetçe ama hayat belki de bunu mümkün kılmayacak.
Biliyorsunuz hep üstüne titrediğimiz kaybetmekten korktuğumuz parçalarımızı ilk
kaybediyoruz.Hayat ilk onları alıyor elimizden ve bir şeyler eksik kalmış ayrılıyoruz
onlardan.Ben hayat oyununun çok adil olmadığını düşünüyorum bazılarımız gerçekten
aşk insanı oluyoruz ve onlar hayat içinde maalesef yalnız kalıyorlar.Hayat onları
o aşka hiç kavuşturmuyor belki de efsane olmak bu demek.
Tükenmekten korkuyoruz, en çok paylaşımımız olan sevgililer bir gün yabancı oluyor.
Önce sözler veriyoruz birbirimize , birbirimizi hep arayıp soracağız. Sonra
yalnızlıklarımıza gömülüyoruz, gururumuza ve hayat bizi sürüklüyor.Bir gün acaba ben
hayal mi gördüm , o hayatıma hiç girmedi mi hepsi düş müydü diyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder